เอดิอุส ดินแดนสีเทา
นานมาแล้วนะเราไม่ได้เจอกัน เสียงหนึ่งดังขึ้นจากที่ใกล้ๆนั้น
ใช่แล้วนานแล้วเหมือนกัน ที่เราไม่ได้เจอกัน
เมื่อเริ่มนึกถึงเรื่องราวที่รวนรำลึกขึ้นได้ เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นวานตอนสายๆเลยนะสหาย
ในวันนั้นอากาศสดใส เป็นฤดูใบไม้ผลิ ใบไม้กำลังแตกยอดอ่อน ลมกำลังพัดผ่านที่โล่งกว้าง ดินแดนแห่งนั้น แห้งแล้งมานาน พึงได้น้ำฝนของหน้าฝน ทุกชิวิตในป่าต่างฟืนความสนุกสนานอีกครั้ง. ดินแดดแห่งมีพื้นที่หลากหลายของระบบนิเวศตั้งแต่ ภูเขาไฟ ถึงหิมะตกหนัก เกิดน้ำท่วม เกิดภัยแห้ง มีบ้านเรือนที่เจริญอย่างสุดขีด กับบ้านเมืองที่อาศัยอยู่ตามป่า ดินแดนแห่งนั้นมีชื่อ eadiyus เอดิอุส. ดินแดนแห่งนั้นสงบสุขนานอยู่รายร้อยปีจนเมื่อ ด่เมื่อพ่อมดที่ชื่อ ราสเวดังกัสพ่อมดที่มีวิชาอาคมแกร่งกาจปรากฏตัวขึ้น ได้รับการทำใช้ความมืดมิดที่แสนจะยั่งถึง. ความมืดก็ปกคลุมดินแดนแห่งนั้นอยู่นานหลายชั่วอายุคน. ผู้คนหวาดกลัว กับกองทัพ ภูผี ที่ถูกปลุกตืนหลังจากความตายมาเป็นทาสรับใช้ ผู้คนหันหน้าเข้าหาคงามมืด ว่ากันว่าพ่อมดนั้นอาศัยอยู่ใต้ดินรวมกับพวกโทรส์ที่แสนโศกโคกและหน้าตาที่โหดเฮียม
เดียวมาต่อนะครับ....